[ Tekst: Helge Arild Bolstad ]
Blomar og blod
(Sven Erik Vaksdal I Helge A. Bolstad [Manus]
Du spelar musikk på mi harpe og gjer mine ord til dikt, og eg syng ein song om kjærleik, om voner og lengt og slikt.
Og songen tek av i crescendo til tvika i hugen fik: - Eg elskar deg, elskar deg, elskar deg ikkje, eg elskar deg ikkje, eg gjer!
Blomar og blod, blomar og blod,
vi leikar med liding og skakar med ro. Kjærleik skal såast og kjærleik skal gro i senger av blomar og blod.
Du skjenkar meg vin ut av kalken og gjev meg Messias' brød,
og eg står som berget Peter
så trufast til morgonrød,
og sansar det kroppane lova til rusen or minnet fer:
- Eg elskar deg, elskar deg, elskar deg ikkje, eg elskar deg ikkje, eg gjer!
Blomar og blod, blomar og blod,
vi leikar med liding og skakar med ro. Kjærleik skal såast og kjærleik skal gro i senger av blomar og blod.
Blomar og blod, blomar og blod, vi leikar med liding og skakar med ro. Kjærleik skal såast og kjærleik skal gro i senger av blomar og blod.
Du rekkjer meg handa om kvelden
eg bed meg på sanseflukt, og gjev meg den våte varme som trollar bort tol og tukt. Så høyrer eg klokkene kime
og dagen or svevnen fer: