[ Tekst: Haldis Moren Vesaas ]
Helsing
(Mats Grønner/Halldis Moren Vesaas [Manus]
Kvar deg var nåden like ny:
Innover vindaug-karmen ein stråle sol klov inn til meg og kysste meg på armen.
Det var meg som eg av ein munn mot huda kjende varmen.
Og frå den strålekysste stad tok gleda til å gå meg igjennom Ijuvt i bårer brå.
Eit bod, eit kyss fekk nå meg frå alt inn i den store dag
eg visste venta på meg.
Jo dagsens drott, den store sol, baud strålesveinen finne
aleine meg blant alt på jord
og kysste meg og minne
at drotten sjølv i kjømda var, - at dagen snart var inne.