[ Tekst: Odd-Erik Lothe ]
Det høyres kviskring uti vatnet av båreskvulp og vind
og du e sky og vakker som Cecilia Lind
og du ror meg utpå te nøkkens mørke djup
og båten e spinkel og fjella e som stup
og det sete en fugl i håret te den som eg har kjær
eg stryke deg forsiktig og håpe han endå e der
Jovisst e kjærleiken sårbar
den gjer deg skjør og litt smårar
som en sommardag uti august
som et haustblad på vare vindpust
Du sende meg en stråla igjåna natt og liv og draum
den treffe meg i brystet og blir en veldig flaum
og det dette en stein frå hjertet, den blir te raude glør
som ildfluge uti natta igjåna ei opa dør
og du veve meg et slør ut av måralys og natt
når sola e lys dag då e eg bergtatt
Jovisst e kjærleiken trygg då
det e so høgt som du kan nå
som et penselstrøk gul junidag
som auene dine når vi våkna ilag