[ Tekst: Bjørn Kallevig ]
Enden på viså
(Rita og Frank Eriksen/Bjørn Kallevig) Manus
Eg våge meg inn, men på stamplassen din e' det tomt uden deg
De komme og går, men eg stoppe og står litt aleina
Det e' mesten som eg vente du kom inn av dørå kvert minutt
med latter så løyd av skrøner og skrøyd mens du flørta uavbrutt
enden på viså blei at me satt
samen te kvelden va slutt
Eg trur det va stengt, og eg hadd' ikkje tenkt det sko ble så seint
Eg sa takk for meg, men eg trur ikkje eg trenge fylle
for eg hadde vel vore ude ein kveld og ei vinternått før
så viste det seg at akkurat eg blei ein reine amatør
Enden på viså blei at eg frøys bare du kviskra: det snør
Eg håbe det går både vinter og vår før eg ser deg igjen
men øve ei øl kan eg griba meg sjøl i å tenka
det e' mesten som eg ønske du kom men eg vett så altfor godt
at sjøl om eg nøyd både skrøner og skrøyd e' du ein saga blott
Enden på viså bler vel at eg ønske meg snøver i nått