[ Tekst: Odd-Erik Lothe ]
Vi drikke vin, den sende varme kyss
den synge, kroppen flyte
bytta ord frå kvert vårt livsforlis
ler det vekk, ve berre nyte
men vi går lydlaust tebake
vi leve en gong te
kan ikkje gløyme
vi e to stormknekte tre
Det stige ei blodrød sol i sinnet
blikka glir som dovne floda
og vi e varme og trygge inomhus
mens regnet piska jorda
men det står et ansikt bak døra
vi kjenne alt for godt
sekunda går baklengs
og mala rommet blått
Det står en måne i ruta og ser inn
med hår av natt og stjerne
som hastig lys, som store ville bål
ser vi mørket i det fjerne
men det går en vei ini natta
vi ikkje tør å gå
vi e berre manfolk
det må vel du forstå